هوشينگهه (Haoshyangha)
هوشنگ در داستان ملي ما دومين پادشاه ايران است كه پس از كيومرث به پادشاهي هفت كشور نشست در اوستا پهلوان بزرگ و مرد پارساي مقدسي است كه نامش هوشينگهه (Haoshyangha) است.
پدر هوشنگ، سيامك در جنگ با ديوان كشته شد و هوشنگ انتقام پدر را از ديوان گرفت و آن گاه كه كيومرث رخت از جهان بربست او به جاي نيا به فرمانروايي نشست و چهل سال سلطنت راند و آهن و آتش را كشف كرد و جشن سده را آيين نهاد و آب از درياها بر آورد و در جويها روان ساخت و كشاورزي و به دست آوردن پوشيدني ها را از پوست حيوانات به مردم آموخت.
هوشنگ در اوستا هوشينگهه ( Haoshyangha ) و نزديك به تمام موارد ملقب به پرذات است. هوشنگ از پادشاهان پيشدادي است. پيشداد به معني نخستين قانونگذار مي باشد.
عنوان پيشداد در اوستا خاص هوشنگ است اما در ماخذ پهلوي و اسلامي بر دسته اي از شاهان ( از هوشنگ تا كيقباد ) اطلاق مي شود و يقيناً اين نام را از همين لقب هوشنگ كه مؤسس سلسله پيشدادي تصور مي شد گرفته اند. “حماسه سرايي در ايران دكتر ذبيح الله صفا”
هوشنگ حمزه نژاد
